Naaien, borduren, rijgen, spelden, knippen… De cliënten van het textielatelier op locatie Het Bolwerk in Dokkum leren het hier allemaal. Maar de belangrijkste les? Daarover zijn Yvonne Spruit en Hennie Raatjes het meteen eens. ‘Dat je jezelf mag zijn! En we worden steeds zelfverzekerder over ons werk. Mensen kopen onze producten niet omdat we een beperking hebben. Nee, we maken gewoon prachtige spullen!’
In het textielatelier in Het Bolwerk in Dokkum bruist het van de creativiteit. Stoffen, proefmodellen, naaimachines en allerlei bijzondere materialen vullen de ruimte. Yvonne Spruit (46) en Hennie Raatjes (57) maken hier al jaren samen met een groep van acht cliënten de mooiste producten. Deze worden verkocht in cadeauwinkel De Snipel, waar Yvonne ook een paar dagen per week werkt.
220 kilometer per uur
Op dit moment zijn de keukenschorten een grote hit. En ook de omkeerbare tassen maken ze veel. ‘Het maakt mij niet zoveel uit wat we maken’, zegt Hennie. ‘Al houd ik wel van afwisseling.’ ‘En er moet voor jou wel een beetje snelheid in zitten’, vult Yvonne haar aan. ‘We noemen Hennie hier de Max Verstappen achter de naaimachine! Ze scheurt het liefst met 220 kilometer per uur over de stof.’
De creatieve dames zijn door de nauwe samenwerking heel close geworden en bevriend geraakt. Yvonne: ‘We appen elke dag. En als er wat is, dan kunnen we altijd bij elkaar terecht. Toen ik hier ruim zes jaar geleden voor het eerst kwam, ging het niet goed met mij. Ik was heel onzeker, angstig en verlegen. Hennie vond ik toen maar een pittige tante. Maar al snel zag ik dat ze een schat van een vrouw is. En ze helpt me om meer mezelf te zijn.’
Jezelf zijn
In het atelier is altijd wel ruimte voor een geintje. Hennie: ‘Soms hebben we een melige bui en vliegen de bolletjes wol door de lucht. Maar ook als we even geen goede dag hebben en we wat stiller zijn, kan dat hier. Dan kunnen we met elkaar of met de begeleiders praten.’
‘En ik help jou wel eens als je ongeduldig bent’, zegt Yvonne. ‘Dan zeg ik: tel maar even tot honderd, want tien tellen zijn bij jou dan niet genoeg!’
In het atelier kunnen cliënten zichzelf zijn. En bestaan er geen vooroordelen. Hennie: ‘Het gaat hier niet om ons rugzakje. Dat heeft iedereen, of je nu cliënt bent of niet. Het gaat erom dat we hier met elkaar prachtige dingen maken. En mensen kopen onze spullen, omdat ze mooi zijn. Niet om ons als makers.’
De volgende stap
Yvonne is heel blij dat ze bij het textielatelier en winkel De Snipel is gaan werken. ‘Ik ben zo dankbaar voor de kansen die ik heb gekregen om te groeien. De begeleiding hier én de vriendschap met Hennie hebben me daarbij geholpen. Nu is het tijd voor een volgende stap: ik ga samen met jobcoaches kijken naar mogelijkheden voor een betaalde baan.’